Niedawno aktualizowana Czerwona Księga IUCN, która jest kluczowym źródłem informacji na temat gatunków zagrożonych na naszej planecie, rzuca światło na bardzo niepokojący trend. Wśród ptaków wędrownych zaobserwowano drastyczny spadek liczby osobników. Szczególnie dotknięte tym zjawiskiem są siewki, z których aż 16 gatunków zostało przesuniętych do wyższych kategorii zagrożenia. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest zarówno niszczenie naturalnych siedlisk tych ptaków, jak i globalne zmiany klimatyczne.
Aktualnie w Kolumbii odbywa się szczyt ONZ dotyczący różnorodności biologicznej (CBD COP16). Podczas trwania tego ważnego spotkania, dokładniej 28 października 2024 roku, opublikowana została najnowsza aktualizacja Czerwonej Księgi gatunków zagrożonych przez IUCN. W świetle nowych danych wynika, że zagrożenie wyginięciem dotyczy teraz 16 gatunków siewek, które wcześniej nie były tak wysoko klasyfikowane. Populacje niektórych z nich skurczyły się o ponad jedną trzecią.
Martin Harper, reprezentujący BirdLife International, podkreśla, że jesteśmy w krytycznym momencie, który wymaga podjęcia konkretnych działań. Kluczowe znaczenie ma tu renaturyzacja siedlisk oraz inwestowanie w prace mające na celu odbudowę zagrożonych populacji.
Spadek liczby ptaków migrujących, które stanowią symboliczne ogniwa łączące różne kraje i kontynenty, jest sygnałem głębokiego kryzysu ekosystemów. Analiza danych z ostatnich lat pokazuje, że niektóre gatunki siewek straciły nawet ponad jedną trzecią swojej populacji. To wyraźnie pokazuje, jak ważne są intensywne badania oraz koordynowana ochrona tych istot dla ekosystemów przybrzeżnych. Siewki są nie tylko kluczowe dla równowagi przyrodniczej, ale także dla ludzi utrzymujących się z obszarów nadmorskich.
Z 16 gatunków siewek, które zostały przeklasyfikowane do wyższych kategorii zagrożenia, aż 14 doświadczyło rzeczywistego spadku liczebności od roku 1988. Właśnie wtedy opublikowano pierwszą obszerną ocenę statusu ptaków na Czerwonej Liście. Pozostałe dwa gatunki prawdopodobnie zaczęły tracić swoje populacje już wcześniej.
Dr Barend van Gemerden z BirdLife International wyraża głębokie zaniepokojenie, podkreślając, że znaczny spadek liczebności ptaków wędrownych może być sygnałem pogarszającego się stanu szlaków migracyjnych. Zniszczenie sieci siedlisk, które są niezbędne dla odpoczynku i zdobywania pożywienia przez ptaki w trakcie ich długich podróży, może mieć katastrofalne skutki zarówno dla wielu ludzi korzystających z tych obszarów, jak i dla samych ptaków.