Mamy do przekazania smutną informację o śmierci Andrzeja Milczanowskiego, który był znany jako minister spraw wewnętrznych oraz aktywny członek demokratycznej opozycji. Zasłużony polityk zmarł w wieku 85 lat. Wiadomość o jego odejściu została podana do publicznej wiadomości przez polityka Koalicji Obywatelskiej, Andrzeja Rozenka, za pośrednictwem mediów społecznościowych.
Przypomnijmy, że Andrzej Stanisław Milczanowski urodził się 26 maja 1939 roku w Równem, które leży na terenie dzisiejszej zachodniej Ukrainy. Był wykształconym prawnikiem, który zdobył wykształcenie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kończąc go w 1962 roku. Po studiach podjął pracę w Prokuraturze Powiatowej w Szczecinie jako prokurator. Od roku 1968 do 1980 pełnił funkcję radcy prawnego w komunalnych oraz rolnych przedsiębiorstwach.
Od 1978 roku Milczanowski zdecydował się na wystąpienie przeciwko ówczesnemu reżimowi i zaangażowanie w działalność opozycji. Początkowo współpracował z Komitetem Samoobrony Społecznej KOR, a od 1980 roku z Niezależnym Samorządnym Związkiem Zawodowym „Solidarność”. Od października tego samego roku był szpiegowany przez agentów komunistycznych służb specjalnych. Przez pewien czas kierował Biurem Prawnym Międzyzakładowego Komitetu Robotniczego Pomorze Zachodnie i pełnił funkcję radcy prawnego Regionu Pomorze Zachodnie w Solidarności.
Po wprowadzeniu stanu wojennego Milczanowski aktywnie działał w komitecie strajkowym Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego. Po stłumieniu strajku został aresztowany, a następnie skazany na karę pięciu lat pozbawienia wolności w marcu 1982 roku. Jako więzień sumienia otrzymał wsparcie od organizacji Amnesty International. Wolność odzyskał na wiosnę 1984 roku.
Andrzej Milczanowski angażował się również w działalność podziemnej struktury Solidarności. Pełnił funkcje przewodniczącego Rady Koordynacyjnej Pomorza Zachodniego oraz członka Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej, a od 1987 roku Krajowej Komisji Wykonawczej. W 1988 roku brał udział w komitetach strajkowych szczecińskich zakładów pracy. Za swoją działalność w obronie praw człowieka otrzymał nagrodę Fundacji Paula Lauritzena z Kopenhagi w grudniu 1988 roku.
Od sierpnia 1990 do stycznia 1992 roku Milczanowski był szefem Urzędu Ochrony Państwa. Następnie, 11 lipca 1992 roku, objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Złożył dymisję po wyborze Aleksandra Kwaśniewskiego na prezydenta, a dzień przed rezygnacją poinformował o domniemanym powiązaniu Józefa Oleksego z rosyjskimi służbami specjalnymi.