Zmiany klimatu zmuszają Szwajcarię i Włochy do przerysowania granic z powodu topniejących lodowców

Europa, jako kontynent, który najintensywniej odczuwa skutki globalnego ocieplenia, boryka się z drastycznymi zmianami krajobrazu. W efekcie, Szwajcaria i Włochy, stoją przed koniecznością ponownego wyznaczania swoich państwowych linii granicznych. To zjawisko wynika z faktu, że topniejące lodowce alpejskie doprowadziły do zmian granic, które były ustalone od wielu lat.

Rząd Szwajcarii w oświadczeniu cytowanym przez Bloomberga poinformował, że „duże fragmenty granicy zostały ustalone na podstawie linii wododziałowych lub grzbietów górskich pokrytych lodowcami, firnami czy wiecznym śniegiem. Te formacje ulegają teraz zmianom z powodu topienia się lodowców”.

W wyniku tych zmian, Szwajcaria i Włochy zgodziły się na modyfikację swojej wspólnej granicy w pobliżu takich miejsc jak popularna stacja narciarska Zermatt oraz znane punkty orientacyjne – Testa Grigia, Plateau Rosa, Rifugio Carrel i Gobba di Rollin. Decyzja ta była podyktowana względami ekonomicznymi obu krajów.

Wspólna komisja włosko-szwajcarska doszła do porozumienia w tej sprawie w maju 2023 roku. Szwajcaria już oficjalnie zatwierdziła nowy układ granic, natomiast Włochy muszą jeszcze podpisać ten dokument. Zmiana granic jest wynikiem wieloletnich dyskusji na temat przynależności terytorialnej szczytu.

Według danych opublikowanych przez Szwajcarską Akademię Nauk, lodowce w Szwajcarii straciły 4% swojej objętości w 2023 roku. To drugi co do wielkości roczny ubytek w historii, po rekordowym, 6-procentowym spadku w 2022 roku. Niektóre szwajcarskie lodowce przestały być pomiarowane przez naukowców, ponieważ doszło do ich całkowitego zniknięcia.

W tym samym czasie, włoscy eksperci ostrzegają, że lodowiec Marmolada, największy i najbardziej symboliczny lodowiec Dolomitów, może całkowicie zniknąć do roku 2040 ze względu na narastające ocieplenie klimatu. W 2022 roku zawalenie się części tego lodowca doprowadziło do śmierci 11 osób. Pomiarowy program tego lodowca, prowadzony od 1902 roku, uznawany jest za „naturalny termometr” zmian klimatu.